twee weekjes hier

Terug twee weekjes in Tsjechenland.

De hereniging met mijn gastland is niet zo goed verlopen. Dag 1 voelde ik mij al lichtjes verdoofd. Van de lange busrit,dacht ik. Veel productiefs is er dan ook niet gebeurd. Misschien was het ook wel een voorbode van dag 2, wanneer de koorts begon, en dag 3 en 4 waarop ik enorme keelpijn had en dan maar naar de dokter ging. Of dag 5 met de koorts die een absolute climax bereikte. gelukkig was er dag 6 en 7 waar het al beter ging met me en op dag 8 a.k.a. maandag, ging ik terug aan de slag en kreeg ik de uitslag van de dokterstest: het was een virus. toch een beetje een opluchting, moest ik geen antibiotica nemen, want daar ben ik niet al te happig om. Vooral niet als je de laatste 5 maanden al tweemaal aan de antibitotica hebt gezeten, en dan nog eens veell te zwaar voorgeschreven AB.

Maar kijk, ik ben gezond, jsem zdrava. En de tijd is gekomen om meer initiatief te nemen binnen het project ! Deze week was ik dan ook volop aan het denken en aan het zoeken naar ideetjes wat ik met de clienten kan doen. Zo concreet mogelijk, want ik heb al gemerkt dat wanneer je met een algemeen plan naar de verantwoordeijken afkomt zoals ' misschien kunnen we eens dansen met de clienten', er meestal wel respons komt, maar dat ze geen tijd hebben om dit verder uit te werken. DE plannen concretiseren moet dus vooral van onze kant komen. Ik heb de indruk dat de verantwoordelijken niet echt vrwachten dat we zelf dingen op poten zetten, maar het wel goed vinden dat we het doen.

Maar welke plannen hadden ik en/of de andere evs vrwijlligster in ons hoofd?

_ met betrekking tot uitstapjes, vrije tijd tussen 14 en 15 :

Een fotozoektocht organiseren in plzen.

een simpele quiz organiseren, niet gericht op het vergaren van kennis,maar op het speelse

werken rond een bepaald thema, als winter, pasen ...

_ workshops

chocoladeworkshop, simpele dingetjes maken met chocolade. bv chocolade laten smelten en in vormpjes gieten, terwijl anderen bv kunnen kijken naar speciale dingen gemaakt uit chocolade , ik denk aan fotootjes van speciale chocoladekunstwerkjes, of misschien dat belgische bezoekers iets kunnen meebrengen :) moet nog over nagedacht worden!

dansen. ik heb gemerkt dat veel clienten erg positief reageren op dansen. Misschien kunnen we enkele dansjes voortonen. ook dit is slechts de planfase, want ik kan helemaal niet dansen dus ik denk dat er hier zowiezo een derde persoon moet bijgesleurd worden. Tenzij we gewoon wat in het wilde weg dansen, maar dat vind ik ook maar niks ... dat kan altijd , dan moet er hiervoor geen workshop ofzo georganiseerd worden.

Tak ja... To byli moje napadi. ofzo. ik ga er in het weekend nog eens over nadenken en concretiseren en eens bespreken metmijn mede EVS vrijwilligster.

A. Als iemand van jullie nog leuke ideetjes heeft welke activiteiten je kan doen met personen met een mentale handicap, feel free to say ! hieronder kan je reageren he, natuurlijk kan je ook reageren als je geen ideetjes hebt,

tak,ja budu ve?e?it, ryzek. ?au !

ann

terug in België: indrukken

In België aangekomen; moet ik terug wennen aan het azerty toetsenbord, aan het feit dat er zich hier wel een tremateken bevindt op dit toetsenbord.

Heb ik een cultuurshock; heel vreemd omdat dit eigenlijk mijn eigen land is waar ik thuiskom.

Hoewel PLzen hier maar een duizendtal kilometer vandaan ligt, is er toch een heel groot aspect die ik opgemerkt heb nadat ik vier maanden in Tsjechië heb geleefd.

De multiculturaliteit . Toen de Eurolinesbus Brussel binnenreed, viel me het multiculturele straatbeeld erg op. Natuurlijk, brussel is hetkloppend hartvan de europese unie, het hartje van europa waardoor je meer toeristen en asielzoekers dan waar dan ook in België ziet.

In Tsjechië heb je dit niet. ¨Het kleurrijk straatbeeld beperkt zich tot Viëtnamezen die enkele generaties geleden naar Tsjechië gevlucht zijn door het toenmalige communistische regime. Viëtnamezen en de Roma-zigeuners, die zich helemaal onder de maatschappelijke ladder bevinden.

Over De Roma's even iets meer ... De locals geven aan dat een bijna onmogelijke taak is om hen te integreren in de maatschappij- wanneer enkele idealistische werkgevers hun een job aanbieden, houdt de meerderheid het maar enkele weken uit, tot ze hun eerste salaris hebben ontvangen en dit onmiddellijk gaan vieren in de vorm van een cafébezoek. Van de locals gehoord,is het een erg moeilijke taak om Roma's ervan te overtuigen werk te gaan zoeken. Hun waarheid, hun manier van leven, is heel belangrijk voor hun, en elke vorm van integratie naar een conform leven wordt door hen afgezweerd, of zo lijkt het toch. Ze voelen zich goed in hun (naar onze normen) veel te kleine appartement, opleiding voor de kinderen is niet nodig, ze worden dan ook niet naar school gestuurd en blijven thuis. De ouders gaan ook niet werken. Wat de Tsjechen in dit verhaal het meest tegen de borst stoot; is dat de overheid voor hen blijft betalen.En wanneer de Roma's zich in het nauw gedreven voelen;stappen ze naar Straatsburg. Het hof van mensenrechten heeft de zwakkeren toch meestal gelijk(zijn dit dan mensenrechten ??) en zo blijft het cirkeltje rondgaan. Enkelingen kunnen zeggen : komaan, zo negatief is het toch niet ? Roma's hebben toch zeker ook nog capaciteiten? Het lijkt wel of ik enkel negatief praat over de Roma's, maar ik typ enkel neer wat de locals mij zeggen. En ergens begrijp ik dat dit uit frustratie komt, het stoten op een muur en de onmacht om de Roma's een conform leven te laten leiden.

Dit doet mij dan zo een beetje denken aan het multiculturele samenleven in België, waar de bevolking dit probleem ook soms ervaart, ware het eerdermet andere bevolkingsgroepen dan de Roma.

En de conclusie die ik uit dit multiculturele verhaal voor mezelftrek; is

Multiculturaliteit en interculturaliteit wordt dikwijls voorgesteld als een positief iets: je verbreedt er je wereledbeeld mee, je leert samenleven met andere mensen enzovoort. In België merk ik echter dat deze vermenging van culturen ook traagjes het verlies van de eigen cultuur met zich meebrengt. Typische Belgische tradities en gewootnes? Chocolade, bier en frieten. In Tsjechië kan ik op dezelfde vraag een hele waslijst met antwoorden meegeven; tradities verbonden met het huwelijk, rond kerstmis, rond pasen, in verband met het eten ... En dat creëert zo'n vaderlandsgevoel; dat ik hier in België een beetje mis.

Volgens mij gaat deze multiculturele vermenging veel te snel; en de Europese Unie draagt hier ook geen positieve bijdrage in. Lijkt mij best saai, als alle landen op mekaar gaan lijken en oost europa gaat verwesteren, naar een model waar de culturele identiteit van het land verdwijnt en plaatsmaakt voor een Westers model. Echte multiculturaliteit zal niet het gevolg zijn van de Europese Unie; de echte vorm is volgens mij namelijk waar mensen mekaar respecteren in hun eigen tradities, gewoontes en verschillen en mekaar helpen waar nodig; steeds rekening houdend met het referentiekader van de cultuur(wil echter ook niet zeggen dat je deze cultuur blindelings volgt!)en niet van uniforme regels.

Nu Tsjechië bij de Europese Unie is, kan het niet anders dat ook dit land zal verwesteren. Praag is een mooie stad; maar al zooo verwestert dat ik de charme van de stad niet meer lijk te zien, in tegenstelling tot Plzen, die nochtans heel wat minder culturele gebouwen en troeven heeft, maar veel authentieker en echter is.

Ik hoop datdeze westerse evolutienog een twintigtal jaar wordt uitgesteld, en dat ik in tussentijd nog kan genieten van de echte culturele identiteit van dit land.

Want ik houd niet van de Europese Unie, nee.

nog een weekje

Ahoj !

typ ik vanuit een nog steeds besneeuwd landschap, een zevental graden onder nul. Ik begin al een klein beetje gewoon te worden aan de koude ondanks het gebrek aan een vetlaagje.

In Ledovec is men sinds enkele weken beginnen koken met vlees. Om een vetlaagje te kweken en de winter te overleven, zeggen de therapeuten. Ja, want normaal wordt er in Ledovec alleen maar vegetarisch gegeten, zowel voor praktische als ecologische redenen, en hier heb ik helemaal geen problemen mee.

Ik heb dit patroon een beetje overgenomen en kook ook op mijn appartement weinig met vlees. Dat had ik toch nooit gedacht, weinig vlees eten in tsjechi?e, dat klinkt een beetje als weinig frietjes eten in Belgiúe.

Maar kijk... volgende week begeef ik mij al richting BElgi§e. Het wordt een beetje een drukke week, ik moet nog enkele cadeautjes kopen, en er zijn ook nog de kerstfeestjes van ledovec, de taallesgroep, en de evs-vrijwilligers. En een kerstmarkt in Praag!

Maar het zijn niet allemaal feestjes hoor. Ondertussen probeer ik nog steeds de taal beetje per beetje onder de knie te krijgen en heb ik al een aanvraag ingediend om engelse, franse of nederlandse taalles te geven in een taalschool. Hoogstwaarschijnlijk gaan enkelen van jullie bij deze zin jullie wenkbrauwen fronsen. Ik ben inderdaad geen taalleerkracht en heb hier een diploma voor. Maar het gaat over de basis van de basis, de basis van basisengels, de basis van basisfrans ... en hier heb je blijkbaar geen diploma voor nodig. Enkele evs-vrwijilligers hebben mij dit al voorgedaan.

Ik denk niet dat dit in Belgi§e zou mogelijk zijn, toch niet aan een taalschool. Enfin, het zou een leuke bijverdienste zijn en ik zou er ook nog wat ervaring mee opdoen. Dus nu nog even mijn cv opmaken en verzenden!

Lieve mensen, ik ben er weer eens mee vandoor. Vanavond worden er kerstmisliederen gezongen op het hoofdplein in Plžen, en wie weet zing ik ook wel, na enkele glu!hweintjes.

de zak van sinterklaas

Ahoj!

Intussen is er weer een week voorbijgegaan.

De week van sinterklaas!

die hier geen zwarte pieten heeft maar duiveltjes en engeltjes. Als de kindjes stout zijn geweest neemt de duivel hen mee naar de hel. Dat is toch een beetje agressief, niet? voor een vredelievend feest?Maar er is een andere kant aan ook, natuurlijk. Zijn de kindjes braaf geweest? Dan krijgen ze cadeautjes van de engeltjes, en van Sinterklaas natuurlijk.

Toch wordt Sinterklaas hier niet zo gevierd als in Belgiúe. In Belgiúe zie je enkele weken op voorhand al verschillende klazen en pieten op straat lopen. Hier zie je enkel sinterklaas, duiveltjes en engeltjes op de avond van 5 december.

En de kerstman hebben ze hier niet. Enkel Je?išek, of hoe je dat ook schrijft. Vertaald betekent dit klein jesusje. Hier draait kerstmis dus nog om de oorspronkelijke bedoeling ervan :) Hier zie je geen kerstmannen op straat. De cadeautjes voor de kindjes worden uitgedeeld door de kleine Je?išek. Hoe? dat weet niemand. . .

Men is hier ook erg traditioneel, veel meer dan in Belgiúe, waar ik soms het gevoel heb dat een ´ Belgische´ identiteit niet bestaat. Im Belgi)e zijn er namelijk zoveel invloeden van verschillende culturen, dat je op de duur niet meer weet wat Belgisch is en wat niet.

Voor kerstmis wordt hier tradtioneelgewijs in elke familie perni?ky gebakken. KLeine koekjes. Er wordt aardappelsalade gegeten met karper.

________________

Dit weekend ben ik ook voor de eerste keer gaan langlaufen. Leukleuk ! Er waren nog geen sporen voor de langlauflatten, dus moesten we ze zelf maken. Dit vergde wat energie, maar het mooie witte landschap maakte alles goed !

___

En verder op het project ... gaat het zijn gewone gangetje. Maandag, woensdag en vrijdagin ledovec, dinsdag op uitstap met de cli-enten, op donderdag naar de kaarsenworkshop en tekenles.

En volgende week gaat de laatste week in . Dan ga ik op vakantie naar Belgi.e. Ja, zo voelt het echt aan, alsof ik nu twee weken op vakantie ga en mijn batterijen ga opladen in het Belgenlandje.

Nu ga ik eens gaan slapen, ik heb een beetje hoofdpijn, tot later voor meer, vers van de internetpers !

Toedelsx

vriezie

Sneeuw, 7 graden onder het vriespunt.

Gewapend met 2 pulls, 2 t-shirts, een kousebroek en een extra paar kousen, dikke winterjas, sjaal, wanten en een dikke sjaal moet ik de koude wel kunnen trotseren. Dacht ik.

Eenmaal buiten ondervond ik dat de windstilte van de dag ervoor een soort stilte voor de storm was. 'De winter valt hier best nog mee, een beetje koud maar er is tenminste geen wind zoals op de zeedijk in Oostende ', een gedachte die me de dag voordien een beetje vreugde bezorgde.

De volgende dag ging ik naar de supermarkt, met mijn gezicht naar de grond gericht om de ijzige wind toch een beetje te kunnen ontwijken. een sisyphus arbeid, of hoe noemt dat ook weer.

In mijn fotoalbum heb ik enkele foto´s toegevoegd van het winterlandschap in Tjsechi.e( verrek, dat trema is nog altijd spoorloos op mijn laptop) Mooi, romantisch, rustiek maar onvermijdelijk waren er natuurlijk ook enkele accidenten.

Genoeg over het weer.

OVer naar het project ! Gisteren zijn we met de clie.enten naar een voorstelling gaan kijken van het lokale theater voor kinderen. Een Tsjechische les, dacht ik. Heel leuk om het theatergezelschap bezig te zien en ook heel grappig, ook al verstond ik er niet veel van. Beelden zijn universeel, snap ik steeds meer en meer. Jammergenoeg is taal niet universeel. De verbale, welteverstaan.

Ik vraag me echt af waar ik ga staan met mijn Tsjechisch wanneer dit jaar voorbij is. Wanneer mensen traag praten, kan ik soms iets verstaan. Soms ja, als ze dan nog in algemeen tsjechisch praten en niet in het platte plzener dialect. Maar ik blijf positief hoor, ik zal beetje per beetje wel gewoon worden aan deze synthetische taal en de bijhorende moeilijkheden, het is gewoon een heel andere manier van taal-denken. Ik weet niet als ik het al op mijn vorige blog vermeld heb, maar de grootste verschillen tussen het Tsjechisch en onze taal zijn:

_ Er zijn geen lidwoorden. Geen de, het, een. Het geslacht van het woord wordt aangegeven door de uitgang van het woord. Mannelijk kan ingedeeld worden in mannelijk animatum en inanimatum. Het animatum kan dan weer ingedeeld worden in woorden met een harde consounant of met een zachte consounant. Bij vrouwelijk en onzijdig zijn er ook twee categorie.en. Het is belangrijk om te weten bij welke categorie een woord hoort, dus welk geslacht het heeft, omdat je uitgangen anders bij de verschillende naamvallen niet meer gaan kloppen.

_ bij de naamvallen aangekomen: er zijn zeven naamvallen.

_ de werkwoorden: op zich zijn er maar drie tijden, verleden, heden em toekomst. Dat maakt het dus wat gemakkelijker. De moeilijkheid schuilt zich weer in de synthese van werkwoorden die we hier niet hebben. Er zijn verschillende prefixen en suffixen die aanduiden dat je iets aan het doen bent, of iets wilt doen, of ... van een werkwoord kan je dus veel werkwoorden maken met dezelfde betekenis maar een klein verschil.

Pfieow, moeilijk om uit te leggen allemaal. Misschien ook wel saai voor jullie. Maar te laat, ik heb het al neergeschreven :) Maar je bent tot hier geraakt, proficiat !

Ik ga maar eens een warme chocolademelk gaan maken.

ik groet u,

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Ann

derde keer, goede keer.

Ahoj iedereen !

Jaja...Hier ben ik weer... met een nieuwe blog. Ondertussen al de derde. Derde keer, goede keer ?

OP mijn vorige blog was het heel moeilijk om reacties te geven. En dat miste ik nu echt, reacties op mijn avonturen, op wat ik hier beleef, op alles ... En voor jullie was het waarschijnlijk ook minder interessant omdat jullie niet konden reageren. Een interactieloze blog, dat vond ik toch wel wat saai !

Ziehier dus mijn derde blog die de twee belangrijke eigenschappen van mijn twee vorige blogs combineert : namelijk het plaatsen van reacties en het plaatsen van foto!s. Super, toch ?

En mensen, ik verstuur dit berichtje vanop een andere computer. Een tsjechische laptop, met van die tsjechische tekentjes. Kijk maar: ? ž ý á í ? š ?. Op mijn andere laptop had ik dit niet. Dat is dan ook het enige voordeel aan het feit dat mijn belgisch laptopje gecrasht is. JA inderdaad, RIP. het enige geluidje dat hij maakt wanneer ik hem aansteek is een vreemd biepgeluidje. Maandag vliegt die naar de computerdokter, en ondertussen heb ik van de lieve mensen van mijn project een noodlaptop kunnen lenen.

Want mensen, ik ben vanavond alleen thuis. Ik ben een klein beetje verkouden en een groot beetje moe. Daaro? heb ik de verstandige keuze gemaakt om vanavond de bijtende sneeuwkou te laten voor wat het is,en niet mee te gaan naar een soort vrijwillgersfeestje, Tijd voor herbronning en achterstallig huishoudwerk.

En ondertussen op het project...

hebben we nog eens gepraat in hoeverre iniatiefname mogelijk is, en in welkemate je je eigen inbreng kan doen.Ik stelde voor om eens zelf, samen met de andere vrijwilligster, een activiteit te organiseren op dedinsdagen.Ook stelde ik voor om eens zelfbelgisch gerechten te koken, samen met cli?enten. Waarom ik dit voorgesteld heb, weet ik niet, ik zal het als een uitdaging opgenomen hebben om belgische gerechten te koken terwijl ik eigenlijk niet zo heel goed kan koken. Ach ja, het kan maar beteren :) De omeletfase ben ik toch al lang voorbij.

Hoe dan ook, mijn voorstellen werden goedgekeurd. Na de kerstvakantie gaan we eens samenzitten om alle idee§en te bespreken. Nu heb ik nog drie weken om na te denken over welke activiteiten we kunnen doen, en wat we kunnen koken.

En over koken gesproken, gisteren zijn we naar een internationale foodavond gegaan, of hoe noem je dat in het nederlands. We werden uitgenodigd door een andere EVS vrijwilligster in Plzen die ik heel toevallig aan de telefoon had wanneer ik aan het informeren was over mogelijke taaluitwisselingen. We hebben dus de eerste Plzense vrijwilligsters ontmoet, super ! De andere studenten waren allemaal Erasmussers die in het studenthuis woonden waar het feest plaatsvond.

Hoe dan ook, iedereen moest wat eten meebrengen van eigen land. We hadden nogal weinig tijd om zelf iets uitgebreid te bereiden, dus hebben we vlug chocmousse gemaakt. En oke, dat is niet van Belgi§e, maar niemand heeft er iets van gezegd, dus sjjjjjtt :).Ook bracht ik drie pintjes mee die ik hier nog had liggen. En het heeft hen gesmaakt, enkele Polen hebben ons zelf ten huwelijk gevraagd omdat het zo lekker was.

Zo, ik denk dat ik maar eens ga slapen voordat deze computer ook nog crasht.

Ahoj